Op 1 januari 2021 is het zover. Dan treedt de nieuwe omgevingswet in werking. Alle 26 wetten die de leefomgeving raken, zijn dan samengevoegd tot één wet. Daarnaast vindt er een decentralisatie van regeling plaats en worden burgers en bedrijven in staat gesteld interactief de nieuwe regels te raadplegen.
Digitaal loket
Hiervoor komt er een centraal loket waar burgers en bedrijven de regelgeving van bevoegde gezagen kunnen consulteren. Dit loket heet het Digitaal Stelsel Omgevingswet, ofwel DSO. Door middel van zogenaamde toepasbare regels kan men hierin checken welke verplichting er geldt voor activiteiten die de leefomgeving raken. Ook kunnen initiatiefnemers in het loket een omgevingsvergunning aanvragen en een melding indienen. Dit alles zonder de tussenkomst van medewerkers van bevoegde gezagen. Als een melding is gedaan of een vergunning is aangevraagd komen de medewerkers van waterschap, gemeente of provincie pas in actie.
Omslag in regelgeving
Het is voor de bevoegde gezagen een hele kluif om de regels correct in het DSO te laten landen. In de huidige regelgeving worden lacunes opgevangen doordat alleen gespecificeerde activiteiten zijn toegestaan. Met de komst van de omgevingswet wordt getracht meer mogelijk te maken door in beginsel alles toe te staan, het ja-mits principe. In combinatie met het digitale loket houdt dit in dat bevoegde gezagen eventuele gaten in de regels vooraf moeten dichten. Om er zeker van te zijn dat de toepasbare regels in het DSO de juiste informatie geven aan de burgers en bedrijven moeten deze zo compleet mogelijk zijn.
Digitale regels voor het dso
De toepasbare regels moeten volgens de technische specificaties STTR (Standaard Toepasbare Regels) en IMTR (Informatiemodel Toepasbare Regels) in het DSO terecht komen. Regels in STTR formaat zijn echter niet transparant en daardoor niet goed te onderhouden. Daarnaast moeten vier STTR-bestanden worden aangeleverd per activiteit die een bevoegd gezag wil regelen. De vergunningscheck, het indienen van een vergunningsaanvraag, het doen van een melding en het checken van de voorschriften zal via aparte bestanden gebeuren. Rekening houdend met het feit dat elk bevoegd gezag tientallen activiteiten kent, groeit het aantal benodigde STTR-bestanden enorm.
Unieke methode en geavanceerde ai
Knowledge Values ondersteunt bevoegde gezagen de huidige regels stapsgewijs om te vormen in digitale, logische regels. Daarna moeten deze regels volgens de technische standaarden in het DSO kunnen landen.
Bij Knowledge Values geloven we dat regelgeving integraal bekeken moet worden. Alle regels dienen doelen die een waterschap, gemeente of provincie wil bereiken. Die doelen hebben onderlinge samenhang en dat betekent dat de regels dit ook hebben. Het maken van losse bestanden is daarom niet wenselijk. Bovendien zijn de regels onderhevig aan continue verandering.
In de toekomstige situatie houdt dit in dat regels worden gespecificeerd, vastgesteld en geconverteerd naar de juiste standaarden. Daarna zal vroeg of laat een wijziging in de wet- of regelgeving volgen, waarna de cyclus opnieuw begint. Het maken van digitale regels is dus geen lineair, maar een circulair proces. Knowledge Values maakt daarom de regels in één samenhangend, doelgericht kennismodel met de hulp van de geavanceerde AI technologie Match™. Het kennismodel kan vervolgens automatisch geconverteerd worden naar de losse, activiteit-specifieke STTR-bestanden (Figuur 1).
De regels blijven overzichtelijk, transparant en eenvoudig te beheren door de gebruiksvriendelijkheid van Match™. De doelgerichtheid voorkomt de aanwezigheid van overbodige regels. Bovendien zijn de regels consistent en compleet doordat ze op één plek, integraal beschreven zijn. Het kennismodel biedt ruimte voor het maken van juridische regels, waarbij elk stukje tekst slechts één keer opgeschreven hoeft te worden. Dit betekent ook slechts één aanpassing om een wijziging in de hele tekst door te voeren.
Op deze manier maakt Knowledge Values het ontwikkelen en digitaliseren van regelgeving eenvoudiger.
